analoog zwartwit

De term ‘analoog’ werd nog niet in verband gebracht met fotografie toen ik mijn eerste films belichtte. Simpelweg omdat ‘digitaal’ niet bestond. Alle beeld was dus ‘analoog’ maar zonder dat dat zo genoemd werd.
Meer dan 160 jaar lang kwam een foto tot stand door de combinatie van chemie en licht: fotochemie, zowel bij het maken van een foto als bij het ontwikkelen en afdrukken ervan. Waar de chemie bij het maken van een foto nog niet erg tastbaar is, is die het bij het afdrukken ervan des te meer. Nog altijd herinner ik me de geur van ontwikkelaars en fixeer na een dag in de doka. Niet erg lekker en ik heb dan ook altijd een haat-liefde verhouding gehad met donkere-kamer-werk. Desondanks heb ik ontelbare dagen in de doka doorgebracht. Maar plezier bracht dat ook; een geslaagde barietprint van groot formaat in het spoelbad te zien dobberen gaf trots en voldoening. En soms opluchting, vooral wanneer er úren werk en 6 of 7 nét-niet-goeie prints aan vooraf waren gegaan…
Het heeft even geduurd voordat ik overstapte naar digitaal werken; in de begintijd bleef de beeldkwaliteit van ‘analoog’ veruit superieur. En nog vrij lang heb ik beide technieken naast elkaar gebruikt. Pas toen de kwaliteit en voordelen van digitale fotografie zó overduidelijk werden, heb ik m’n donkere kamer van de hand gedaan. Met pijn in het hart, dat wel…
Wat blijft is een prachtige collectie barietprints. Hieronder een indruk.
En voor de liefhebber: de meeste van deze foto’s zijn te koop. Zie hiervoor fine art prints